امام خميني، تربيت يافته فرهنگ علوي

 امام خميني احياگر تفكر شيعي و فرهنگ و انديشه علوي در قرن حاضر بود. بر اين اساس برخي ويژگيهاي اين شيعه علي (ع) را بر مي شماريم :

1- جامعيت امام

علي (ع) انسان كامل است و يقيناً شيعيان حقيقي او نيز بايد در مراتب پائينتري اين جامعيت را در خود ايجا نمايند. امام خميني شخصيتي بود كه از نظر كمال عقلاني،‌سيادت، شجاعت، زيركي،‌اعتدال جسماني، برخي ذوقها در شعر و ادبيات و ... زبانزد خاص و عام بود. از نظر علمي نيز از جمله نوادري بود كه فقه، اصلو، فلسفه،‌اخلاق، عرفان، رجال، تفسير، سياست، علوم اجتماعي و مردم شناسي را در حد اعلاي آن در خود جمع كرده بود و مهمتر از همه در بعد اخلاق و رفتار او جامع اضداد بود.

2- زهد ، ساده زيستي و مصرف امام

زهد و سادگي امام يادآور زهد علوي بود. بدور از تجمل و ساده مي زيست،‌ساده  مي پوشيد و ساده مي خورد.

در زماني كه مي توانست در يك كاخ زندگي كند خانه محقر جماران را برگزيد، خانه اي كه از فرط سادگي تعجب جهانيان را برانگيخت.

-خوراك امام :  امام از هر گونه غذاي چرب و نرم پرهيز كرد و به گفته اطرافيانشان غذاي مورد علاقه ايشان نان و پنير و مغز گردو بود.

- صرفه جويي امام : امام به شدت صرفه جو و اسراف گريز بود. در منزل ايشان يك چراغ روشن اضافه پيدا نمي شد و حتي گاهي اوقات كه خود امام در حال ملاقات با شخصيتها و افراد متوجه روشني بي مورد چراغ دستشويي مي شدند بلند شده و بدون آنكه به ديگران امر كنند، خودشان آنرا خاموش مي كردند.

- همساني با مردم ضعيف : اميرالمؤمنين علي (ع) مي فرمايند :

« خداوند بر رهبران حق واجب كرد كه خود را با افراد ضعيف تطبيق دهند تا تنگدستي بر فقير سنگيني نكند»

به نقل از دختر امام ، ايشان همانند همه افراد كشور كوپن داشتند و همانطور كه خيلي خانه ها كوپن كم مي آورند، در خانه امام هم زياد شنيده مي شد كه مي گويند: روغن ما تمام شده، مرغ نداريم و كوپن هم نداريم.

3- عبادت، معنويت و غيرت ديني امام

- پافشاري بر اقامه نماز اول وقت : امام بر انجام واجبات و ترك محرمات بسيار مصمم بود و بيش از هر چيز بر اقامه نماز اول وقت پافشاري مي نمود. امام در اواخر عمر شريفشان پس از عمر شريفشان پس از عمل جراحي از اينكه نمازشان ده دقيقه به تأخير افتاده با گلايه به حاج احمد آقا مي فرمايند :

ناراحتم ، از اول عمر تا به حال نمازم را اول وقت خوانده ام،‌ چرا الان كه پايم لب گور است ده دقيقه به تأخير افتاد؟

- اولويت دادن به مستحبات : امام اهميت ويژه اي براي مستحبات قائل بوده و تحت هيچ شرايطي حاضر به ترك آنها نمي شد. او در تأسي به مولايش علي ابن ابيطالب با شب انس و الفتي ديرينه داشت. نماز شب او ترك نمي شد و حتي به هنگام بازگشت از فرانسه شب خود را در هواپيما به جا آورد.

- روز جمعه اي در ايام اقامت امام در پاريس،‌ وقتي آمريكايي ها براي انجام مصاحبه مستقيمي كه براي نشان دادن مواضع و روند انقلاب بسيار مؤثر بود خدمت امام رسيدند، ايشان فرمودند: «حالا وقت انجام مستحبات ″غسل واجب″ است وقت مصاحبه نيست.»

و بدين ترتيب مصاحبه را به بعد از مستحبات روز جمعه موكول نمودند.

- غيرت ديني : امام پايبندي عجيبي به احكام اسلام داشت و هيچ گونه مصلحت انديشي در اين زمينه را نمي پذيرفت. يكي از سفيران وزات خارجه از ايشان سؤال مي كند: «در برخي مجالس كه دعوت مي شويم مشروبات الكي وجود دارد و اگر نپذيريم حمل بر چيزهاي ديگر مي شود و مشكلاتي در روابط پيش مي آيد.» حضرت امام فرمودند :

«به جهنم! نبايد از اين چيزها بترسند، نبايد بروند. دليلش را هم بگويند تا آنها هم كم كم بفهمند براي چيست؟»

4- دشمن شناسي و قاطعيت امام

امام خميني روحيه اي بسيجي و دشمن ستيز داشت. او هرگز به مذاكره با شاه و دشمنان اسلام اعتقاد نداشت و اگر هم چنين اعتقادي داشت هرگز پيروز نمي شد و عزت خود را هم از دست مي داد. خود مي فرمود : «خميني را اگر دار بزنند تفاهم نخواهد كرد.»

آنروزي كه امريكا از ما تعريف كند بايد عزا گرفت، آن روز كه كارتر و ريگان

(رؤساي جمهور امريكا) از ما تعريف كنند معلوم مي شود كه در ما اشكالي پيدا شده است.

قاطعيت امام قاطعيت جدش اميرالمؤمنين را تداعي مي كرد. او همچون علي (ع) احدي جز خداوند را در نظر نمي گرفت و مي فرمود :

مولاي ما اميرالمؤمنين (ع) آن مرد نمونه عالم،‌ آن انسان به تمام معنا انسان، آن كه در عبادت آن طور بود كه و در زهد و تقوا و در رحم و مروت با مستضعفين آن طور بود، با مستكبرين و با كساني كه توطئه    مي كنند، مي كشت هفتصد نفر در يك روز، چنانچه نقل   مي كنند.

«دفاع از اسلام و نظام شوخي بردار نيست و در صورت تخطي هر كس در هر موقعيت بلافاصله به مردم معرفي خواهد شد.»

مگر بيش از اين است كه ما ظاهراً از جهانخواران شكست مي خوريم و نابود مي شويم؟ مگر بيش از اين است كه ما را در دنيا به خشونت و تحجر معرفي مي كنند؟ بگذار دنياي پست ماديت با ما چنين كند ولي ما به وظيفه اسلامي خود عمل كنيم.

آري امام كسي بود كه علي وار زيست و علي وار به ديار باقي شتافت.

(او به ما فهماند علي وار زيستن و تا نزديكي مرزهاي عصمت پيش رفتن افسانه نيست.»